“Hier zit ik dan. Een blog te schrijven die zou gaan over ‘rust’, want dat is het onderdeel van ons nieuwe pedagogisch beleid wat we met zoveel enthousiasme implementeren. Rust… dat heeft wel even een hele dubbele lading gekregen deze tijd. Want hoewel de groepen rustig lijken en er geen snottebellen zijn om af te vegen, zijn er honderden vragen te beantwoorden en afwegingen te maken, ouders en collega’s te steunen, binnen en buiten onze korf.
Het zijn spannende tijden, waarin we soms eerder on-rust ervaren dan rust. Zou het dan toch goed zijn om het thema juist nu op te pakken? Hoe zorgen we voor rust in deze onrustige tijd waarin alles, maar dan ook echt álles, anders gaat en we worden teruggeworpen op wat écht belangrijk is. En echt belangrijk dat zijn de mensen die je lief zijn en gezondheid. Dat is wat er overblijft en dát is waar het nu over zou moeten gaan.
Voor mij betekent rust op dit moment, dat ik me niet probeer te laten leiden door de voorspellingen van hoe dit zich verder zal ontwikkelen, maar in het NU te blijven. Nu is er meestal niet zoveel aan de hand. Nu kan ik best eventjes een boekje voorlezen of een knuffel geven aan mijn eigen kinderen. Ik voel dat de lat lager moet, voor iedereen. Huiswerk begeleiden, kinderen om je heen, thuiswerken. Het kan alleen als we de lat lager leggen en in de gaten houden wat het belangrijkste is.
De gedachte die ik door de dag heen bij me houd is: het belangrijkste is dat mijn kinderen zich veilig en geliefd voelen. Die gedachte helpt mij en die gun ik jou ook. Ook al is er verder geen enkele huiswerkopdracht gelukt (sorry juf!), is het huis één grote bende, zijn de schappen in de supermark leeg, blijven verjaardagen ongevierd en voelt het allemaal onzeker; als je dát is gelukt dan is het toch een meer dan geslaagde dag geworden. Het belangrijkste is dat je kind zich veilig en geliefd voelt. Hopelijk geeft dat ergens een beetje rust..
Die korf van ons Bzzzonder bezige bijen is momenteel wat leger. We vangen momenteel immers alleen kinderen op van de ouders die cruciaal werk uitvoeren, en doen dit daarmee zelf ook. Maar hoewel die korf misschien wat leger is dan anders, blijven wij bijen doen wat we doen, en dat is… honing maken!
Iedereen bij Bzzonder, of ze nu in een eigen honingraad of dapper in de korf zijn, elke bij maakt honing. Honing om de bittere smaak van Corona te verzachten, honing om elkaar te steunen, honing om de moed erin te houden en honing om oplossingen te vinden. Doe met ons mee, en maak een potje honing voor je gezin, een potje voor je buurvrouw, vergeet vooral jezelf niet!
We weten dat échte verandering drie weken de tijd nodig heeft om te integreren. Drie weken… Komt het je al bekend voor? Als we nu deze drie weken eens gebruiken voor een echte verandering, die de wereld een beetje zoeter laat smaken? Elke dag naar elkaar uitspreken waar je dankbaar voor bent bijvoorbeeld, of elke dag iets liefs doen voor een ander (hele mooie huiswerkopdracht zeg ik). Dan zou zomaar eens kunnen dat de wereld over drie weken (of drie maanden.. who knows?) misschien wel wat bewuster en ‘zoeter’ uitkomt… laten we honing maken.”
