Hermien van Esveld is getrouwd met Kees en moeder van twee volwassen dochters en een zoon.
Ze is onlangs oma geworden en past met veel liefde wekelijks op. Ze startte haar Bzzzondercarrière bijna tien geleden op de bso van Bzzzonder Paasbos en heeft op verschillende locaties gewerkt. Inmiddels heeft ze haar hart verloren aan de kinderen met extra zorgvraag die ze begeleiding biedt in Nieuwland. Hermien is vrolijk, uitbundig, muzikaal en energiek. We bezochten haar thuis in Nijkerk om haar het hemd van het lijf te vragen over haar ontbijtrituelen.
VERTEL HERMIEN, HOE ZIET JOUW ONTBIJT ERUIT?
Eigenlijk ontbijt ik niet.
GOED, TOT ZOVER DE RUBRIEK ONTBIJTJE MET.
DANKJEWEL VOOR JE TIJD!
Even serieus hermien, ontbijt je echt helemaal niet?
Vroeger wel hoor, toen mijn eigen kinderen nog klein waren. Boterhammen met een dikke laag pindakaas en hagelslag, heerlijk. Nu ik ouder wordt heb ik er minder behoefte aan, ik mis het ook niet. Maar dat kan ook komen doordat ik later op de dag compenseer met chips of chocola.
Hoe ziet jouw ochtendroutine er dan uit?
Ik word steevast tussen zes en half zeven wakker, ook in het weekend. Ook zo’n ‘ouderworden-dingetje’, maar ik vind dat niet erg hoor. Ik start rustig op, neem een douche en maak een potje koffie. Melk en suiker heb ik inmiddels afgezworen, dus gewoon een kop zwarte troost. Die drink ik aan de eettafel terwijl ik naar de podcast ‘eerst dit’ luister. Een dagelijkse, korte bijbellezing van een minuut of zeven. Er komt telkens iemand anders aan het woord, dat vind ik prettig. Steeds een ander inzicht of een andere benadering. Een fijne start van de dag.
Klinkt goed hermien! En dan?
Omdat ik niet ontbijt, heb ik weinig rommel op te ruimen en kan ik vlot de deur uit. Ga ik met de auto, dan neem ik soms nog een bak koffie mee voor onderweg. Maar het liefst stap ik op mijn elektrische fiets om lekker door de polder naar mijn werk te peddelen. Dat is wel zo’n feest en mooie rit joh, prachtig! Het hangt een beetje van mijn werkdienst af of ik op de fiets of in de auto stap. Eenmaal op mijn werk, snij ik vers fruit voor het kindje waar ik voor mag zorgen en dan eet ik gezellig mee. Dat is dus het eerste wat ik eet op een dag.
Sorry voor het doordrammen Hermien maar ontbijt je echt nooit, als in nooit?
Nou, in het weekend wel eens hoor. Dan haalt mijn man kees lekker verse bollen en eten we gezellig samen. Maar niet meteen ’s ochtends vroeg, eerst rustig aanrommelen in huis. Met koffie natuurlijk. En dan ben ik een tevreden mens, ik heb niet zoveel nodig.
Tijdens het gesprek loopt Hermien een aantal keer de tuin in om enthousiast in de kinderwagen te gluren, waar haar kleinkindje Naomi ligt te dutten. Het liefst zou ze haar wakker maken zodat we kennis kunnen maken, maar dat doet ze natuurlijk niet. De trots spat ervan af. Naomi is nog niet van plan om wakker te worden. En wij kunnen ons dat goed voorstellen. In huize weltevree, kom je onder Hermiens zorgzame vleugels helemaal tot rust. Wetende dat je na je dutje weer overladen wordt met vrolijkheid, liefde en aandacht. Er komt natuurlijk een dag dat Naomi tandjes krijgt en een broodje mag eten… wij denken zeker te weten dat Hermien dan voor zichzelf ook weer ontbijtjes gaat maken, bammetjes met pindakaas en hagelslag. Jij?
