Bzzzonder wordt b(l)ij van Anne!

Anne…

…komt uit de ambtenarij en kinderopvang, is gepensioneerd en werkt nu als vrijwilliger op de peutergroep van Bzzzonder in Hart van Vathorst. Werken hoeft niet meer maar achter de geraniums kruipen is het laatste wat deze bezige, voor oorsprong Duitse, bij wil doen. Ze heeft zoveel te geven, te delen en te leren en dat doet ze dan ook vol overgave.

Waarom koos je voor de peutergroep?

Van alle doelgroepen waar ik mee heb gewerkt, word ik het blijst van peuters. Ze zijn nog zo ontzettend puur en eerlijk. Ze kunnen nog niet liegen en reageren vanuit hun gevoel. Prachtig vind ik dat. Het geschater van een peuter is het mooiste dat er is. Soms moet ik ervan huilen, het emotioneert me.

Waar geniet je het meest van? 

Ik vind het fijn om met vaste rituelen op de groep te werken. Herkenbare liedjes en terugkerende elementen. Ik lees heel veel voor, ook omdat je met boeken onderwerpen bespreekbaar kunt maken of soms iets op kunt lossen. Negatief gedrag bijvoorbeeld. In boekvorm hoef je een kindje niet persoonlijk aan te spreken maar komt het onderwerp wel ter sprake op een fijne en open manier. Vaak ook met humor, zonder humor zijn we nergens. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Soms haal ik een kind heel eenvoudig uit een bepaald gevoel of gedrag door alleen maar een gekke bek te trekken. Zo simpel kan het zijn!

Zou je iets willen veranderen in de kinderopvang? 

Ik hou van puur eten en ik wil kinderen bijbrengen om te genieten van hun eten. Rustig kauwen, proeven en de tijd nemen. Het voedingsbeleid dat veel kinderopvangcentra hebben, bevat gezonde keuzes maar van mij mag het nog natuurlijker. Liefst vegetarisch. Maar goed, zo ben ik. Ik snap dat dat misschien niet haalbaar en voor iedereen wenselijk is.

Waar komt die passie voor puur eten vandaan?

Die is ontstaan in een fase waarin ik slecht in mijn vel zat. Toen ik als jonge vrouw nog in Duitsland woonde, waar ik geboren en getogen ben, werkte ik bij de Gemeente. Een zware baan met veel verantwoordelijkheden. Door de hoge werkdruk belandde ik in een burn-out. In die periode ging mijn moederwens in vervulling, maar met de komst van ons eerste kindje diende zich ook een postnatale depressie aan. De medicatie die ik kreeg voorgeschreven, heb ik nooit genomen. Ik besloot aan mezelf te werken. Op advies van een natuurgenezer ben ik biologisch gaan eten, vitaminesupplementen gaan slikken en heb ik alle suikers uit mijn voedingspatroon geschrapt. Heftig maar het hielp. Ik voelde me beter dan ooit en werd echt een übermoeder, ik kon de wereld maar vooral het moederschap nu aan.

Dus van ambtenaar naar pedagogisch medewerker, hoe dat zo?

Met de (Nederlandse) liefde van mijn leven ben ik in 1988 naar Nederland verhuisd. We hebben samen vier kinderen gekregen en hen goed opvoeden was mijn hoofddoel. Daarnaast was ik altijd druk met vrijwilligerswerk op allerlei vlakken, bijvoorbeeld op school. Toen de kinderen ouder werden kreeg ik weer behoefte aan een baan. Maar niet meer bij een Gemeente, ik wilde iets anders. Vanuit mijn liefde voor kinderen koos ik ter toen voor om een opleiding te volgen: gespecialiseerd pedagogisch medewerker antroposofische kinderopvang. Daarna ben ik in de kinderopvang aan de slag gegaan. Ook heb ik scholing gevolgd over yoga en kindercoaching. Ik heb met zorgkinderen mogen werken, met hele jonge kinderen én op de bso. Ik ben een leergierig mens, een leergierig mens met een groot hart voor kinderen.

En toen kwam je pensioen!

Ja maar daar ben ik te jong voor! Ik wil mijn kennis delen en iets teruggeven aan de wereld. Ik heb een fijn gezin waar ik veel liefde aan geef maar ik heb nog veel meer liefde om te geven. En andersom haal ik zoveel plezier uit het samenzijn met kinderen. Humor bijvoorbeeld. Onlangs vertelde een kindje iets in mijn oor. Ik spoorde hem aan om het te delen in de kring en zei ‘Zeg maar hardop’. ‘Hardop!’ zei hij. Dan geniet ik intens! Ondanks dat ik streng ben, zoeken kinderen mij op. Duidelijkheid geeft houvast en die hebben kinderen nodig. De vrijheid die je als vrijwilliger hebt is heel fijn. Ik werk op vaste dagen maar voel geen druk. Alles wat ik doe is extra. De visie van Bzzzonder past bij mij. Ieder kind is uniek en zo wil ik ieder kind ook benaderen.

Spreekt Anne’s verhaal je aan en ben je benieuwd of we momenteel een vacature hebben die jou op het lijf geschreven is? Neem dan een kijkje op onze vacaturepagina. Wie weet tot snel!